Odbudowa kości przy zastosowaniu materiałów kościozastepczych w obszarze ubytków i sterowana regeneracja tkanek to ważne metody terapeutyczne w stomatologii.

Materiały do odbudowy kości używane są w celu zachowania jej ciągłości (m.in. wypełnianie ubytków kostnych), jak i po to, aby zwiększyć ilość kości (m.in. przed implantacją, przy niekorzystnej topografii kości).

Ważne! Zastosowanie biomateriałów daje w większości przypadków klinicznych gwarancję pomyślnego przebiegu leczenia.

Biomateriały – pochodzenie

Materiały kościozastępcze w stomatologii różnią się między sobą właściwościami fizycznymi oraz chemicznymi. Lekarze mają do wyboru wiele surowców:

• kość autogenną (tzw. autoprzeszczep, czyli kość pobraną od pacjenta),
• kość homogenną (od zmarłych dawców, przechowywana w bankach kości),
• ksenografty (przetworzona kość pochodzenia zwierzęcego),
• materiały alloplastyczne (syntetyczne substytuty kostne).

Każdy z nich ma swoje wady i zalety – może to być cena, czasem właściwości oraz działanie kliniczne. Najlepiej wybierać te materiały, o których powstało najwięcej publikacji naukowych podsumowujących wieloletnie badania i dowodzących ich skuteczności klinicznej.

Ważne! Najlepsze rezultaty leczenia daje zastosowanie autogennej kości w celu odbudowy podłoża implantu. Jednakże pozytywne wyniki terapii przy użyciu innych materiałów lub domieszanie ich do kości autogennej dają te same bądź niewiele różniące się od nich efekty.

Zastosowanie

Wskazaniami do zastosowania materiałów kościozastępczych jest:

• Implantacja – często zdarza się, że ilość własnej kości pacjenta jest niewystarczająca, by można było wszczepić implant w miejsce brakującego zęba. W takim przypadku stosuje się biomateriał, dzięki któremu można zwiększyć zarówno grubość, jak i wysokość kości.
• Ekstrakcje – po usunięciu zęba w kości pozostaje ubytek w postaci zębodołu. W wielu przypadkach proces samoistnego gojenia się zębodołu prowadzi do zaników kostnych. W takich sytuacjach zastosowanie biomateriału pozwala uzyskać optymalną ilość kości, która umożliwia zabieg implantacji.
• Periodontopatia to utrata kości w obrębie zębów wywołana przez bakterie umiejscowione w kamieniu nazębnym oraz w płytce bakteryjnej. Doprowadzają one do zniszczenia tkanek, które utrzymują ząb. Dzięki biomateriałom możliwe jest skuteczne odbudowanie zniszczonych tkanek.
• Usuwanie zmian okołowierzchołkowych – zmiany tego typu powstają w wyniku zapalenia pęczka naczyniowo-nerwowego w obszarze wierzchołka korzenia. Zapalenie powoduje zniszczenie struktury kostnej, którą można naprawić przy pomocy biomateriałów.

Zalety

Do niedawna ubytek kostny powodował negatywne skutki zarówno w budowie, jak i w funkcjonowaniu szczęki oraz żuchwy. Ponadto w wielu przypadkach ograniczał bądź uniemożliwiał leczenie implantologiczne. Dzięki zastosowaniu materiałów kościozastępczych, możliwa jest obecnie odbudowa tkanki kostnej u osób, u których doszło do jej zaniku, a tym samym uzupełnienie braków zębowych implantami i przywrócenie pacjentowi prawidłowej funkcji oraz wyglądu zęba.